ارتودنتیست ها متخصصان دندان پزشکی هستند که مشکلات مربوط به موقعیت، هم ترازی یا فاصله دندان ها و بی نظمی های مربوط به صورت و فک را تشخیص داده و درمان می کنند. تعدادی از روشهای درمان های خاص، به کمک ابزاری از جمله سیم و براکت و سایر لوازم دهانی، برای اصلاح این مشکلات استفاده می شوند.

دو دلیل خوب وجود دارد: زیبایی شناسی و عملکرد. یعنی داشتن یک لبخند جذاب نه تنها دید مردم نسبت به شما را تغییر می دهد، بلکه تصویر ذهنی خودتان از خود را نیز بهبود می دهد. همچنین درمان ارتودنسی، به دندان های شما اجازه می دهد تا عملکرد بهتری داشته باشند و تمیز نگه داشتن آنها را آسان تر می کند که می تواند سلامت کلی شما را بهبود بخشد.

شما هرگز برای شروع درمان ارتودنسی آنقدر پیر نیستید - اما اگر از سنین پایین تر شروع کنید، ممکن است درمان مشکلات دندانی و فکی شما آسان تر باشد. انجمن ارتودنتیست های آمریکا توصیه می کند؛ کودکی که ممکن است نیاز به درمان ارتودنسی داشته باشد باید جهت معاینه برای اولین بار در سن ۷ سالگی به متخصص ارتودنسی مراجعه کند.

دندان هایی که بیرون زده اند، در کنار هم جمع شده اند(شلوغ هستند) یا از موقعیت خارج شده اند، نشانه های واضحی هستند که نیاز به درمان دارند. نشانه های کم تر واضح هم عبارتند از تنفس دهانی، گاز گرفتن مکرر گونه یا کام، مشکلات گفتاری، و مکیدن انگشت شست اگر دندان ها هنگام بسته شدن دهان به درستی به هم نمی رسند، یا اگر فک ها هنگام حرکت صدا ایجاد کنند یا جابجا شوند، این موراد ممکن است نشان دهنده یک مشکل ارتودنسی باشد.

مرحله انجام درمان ارتودنسی معمولاً بدون درد است. پس از نصب براکت ها ممکن است برخی افراد تا عادت کردن به دستگاه ارتودنسی استفاده شده، چند روز ابتدای درمان یک درد جزیی احساس کنند. تنظیمات دوره ای نیز گاهی اوقات ممکن است باعث درد شود. اگرچه معمولا تنها مدت کوتاهی طول می کشد، مسکن های ساده(بدون نسخه) می توانند برای کاهش هر گونه ناراحتی استفاده شوند، اما معمولا غیرضروری هستند.

برای هر فرد متفاوت است، اما به طور کلی مرحله فعال درمان (یعنی نصب براکت یا سایر وسایل)ممکن است از ۶ تا ۳۰ ماه طول بکشد. پس از آن، یک محافظ دندان حداقل برای چندین ماه دیگر استفاده می شود.

بستگی به این دارد که چه کاری انجام می شود، و در کل چند بار باید تحت نظارت قرار بگیرید. در طول درمان فعال، معمولا هر ۴ تا ۱۰ هفته یک بار به مطب مراجعه خواهید کرد.

اگر دندان های شما به شدت شلوغ هستند (چون دهان شما کوچک تر از آن است که بتواند همه آن ها را به درستی در خود جای دهد)- یا اگر دندان‌های نهفته دارید (دندان هایی که توسط دندان های دیگر در زیر خط لثه گیر افتاده اند)- ممکن است کشیدن آنها ضروری باشد. در مورد بیماران جوان تر، درمان زودهنگام ارتودنسی ممکن است کشیدن دندان را غیرضروری کند.

بله - شما باید از انواع غذاهایی که ممکن است به براکتهای شما آسب برساند یا لای آنها گیر کند، بگذرید. برخی از آنها شامل سبزیجات خام، آب نبات سفت، کارامل، تافی و تکه های یخ هستند (خوشبختانه بستنی مشکلی ندارد). شما در جلسه اول ارتودنسی، لیستی از غذاهایی که باید از آن ها اجتناب کنید را دریافت خواهید کرد.

در یک کلام: بله. البته توصیه می کنیم در هنگام انجام اکثر ورزش ها از محافظ دندانی استفاده کنید.(حتی اگر در حال درمان ارتودنسی نباشید.) نوازندگان به طور کلی قادر به نواختن سازهای خود همانند قبل هستند، اما ممکن است نیاز به یک دوره تنظیم کوتاه مدت پس از دریافت براکت ها داشته باشند.

در واقع، این کار مهم تر از همیشه است! نگه داشتن دندان ها عاری از پلاک (و احتمالاً پوسیدگی)می تواند چالش برانگیز باشد زمانی که شما دندان مصنوعی پوشیده اید. دندان پزشک شما می تواند با تمیز کردن مکرر و معاینه به شما کمک کند تا از این مشکلات جلوگیری کنید.

تقریبا همیشه پاسخ این سوال مثبت است: اگر از نگهدارنده استفاده نکنید، دندان های شما به سرعت از حالت طبیعی خود خارج می شوند و در این صورت تمام تلاش شما برای درمان از بین می رود! نگه دارنده شما به شما کمک می کند لبخند زیبای خود را برای یک عمر حفظ کنید.

مراقبت های ارتودنسی یک سرمایه گذاری بلندمدت برای سلامت و رفاه شماست. با توجه به این موضوع، این هزینه در مقایسه با سایر هزینه های غیرضروری یا مصرفی یک هزینه معقول است که مراقبت‌های ارتودنسی را مقرون به صرفه می کند. همچنین با توجه به بهایی که بخاطر "زندگی با دندان های مشکل دار" می پردازید، درمان ارتودنسی می تواند یک سرمایه گذاری عاقلانه باشد.